9

 

Nadat we het noordelijkste deel van het merengebied gezien haden gaan we nu zuidwaarts, hoe ver weten we nog niet. Aanvankelijk zou het Ushuaia worden, de zuidelijkste stad ter wereld, maar die lijkt steeds meer van zijn aantrekkingskracht te verliezen. Het schijnt er vreselijk toeristisch te zijn geworden. Voor mij zal dat na mijn bezoek in ’98 dus zeker een tegenvaller zijn. Bovendien horen we dat de weg er heen ook niet heel erg interessant is. Voeg daar nog aan toe de grote kans op heel slecht weer…enfin, we zien het wel als we daar in de buurt komen.

Op onze weg terug komen we op een plek aan een rivier. Het is de enige rivier tot nu toe die niet te koud was om in te zwemmen en dat is met dit weer toch echt heel lekker. We mogen helemaal niet klagen, heerlijke zonnige dagen en ik haal voor het eerst de hangmat tevoorschijn. Ik heb aan de cruiser een bevestigingspunt gemaakt zodat ik maar één boom nodig heb. Gin&tonic erbij, life is perfect.

 

We komen de volgende dag langs een waterval waarvoor we een wandeling van een uur moeten maken. We moeten door een woest bos en verderop door lage bamboestruiken. De waterval valt niet tegen, maar de wandeling zelf doet ook goed. 

Bij de parkeerplaats zie ik mijn eerste caracara van deze reis. Een prachtige roofvogel met oranjegeel gezicht en poten en een kuif alsof hij een toupet op heeft. Op eerdere reizen in Zuid-Amerika had ik hem al eerder gezien. Een beauty.

Dan is het na 11 dagen achtereen wild kamperen weer eens tijd voor een camping. Even lekker lang onder een echte douche staan. Bovendien is de camping gelegen aan een van de mooiste meren, Lago Traful. Om het meer staan geweldige bergen en het is echt een plaatje. Op een Chileense familie na zijn we de enige gasten. 

 

Dan zie ik dat het error-lampje knippert op de koelkast. Ook loopt hij niet meer. Vreemd. Gewisseld van 24 naar 12 volt voeding: niks. Gewisseld naar 220 volt: nada. Echt een storing dus. Wat nu. In de komende uren stijgt de temperatuur gestadig naar boven de 10 graden en hij blijft dienst weigeren. Ik heb de cover losgeschroefd en aan alle bedrading getrokken in de hoop er één te vinden die losgetrild is. Niks te vinden.

De volgende dag zijn we naar Bariloche gereden en ik ga dan op internet op zoek naar de nederlandse importeur en de duitse webwinkel waar ik hem gekocht heb en schrijf hen een email met mijn storingsklacht. Ook een vraag gesteld op het Zuid-Amerikareizigersforum of iemand een monteur weet in de buurt.

We zoeken dan weer onze million-dollar-view plek weer op. Geluk daar wederom geen wind staat, het kan flink poesten daar boven op de berg. We kunnen ondanks de tegenslag weer genieten van het uitzicht hier.

De volgende dag al gelijk antwoord uit Nederland. De importeurmedewerker meent dat het steeds twee keer oplichten van het error-lampje moet betekenen dat de ventilator in de koelkast defect is. Ik wist niet eens dat er één in zat. Op internet vind ik ook een adres wat we kunnen proberen voor reparatie. Deze belt weer een ander die pas na half vijf tijd heeft. We gaan dan maar een beetje de binnenstad van Bariloche verkennen. Best een gezellig stadje. De tweede monteur schroeft de koelkast open en checkt alle bedrading en trekt dan de schouders op. Hij weet het ook niet en komt dus ook niet verder dan wat ik zelf al had gedaan.

Dan rijden we door naar Bolson, naar Klaus z’n farm. Doordat het later in de middag is, is het licht prachtig en vinden we de rit nog mooier dan op de heenweg. 

 

Er is daar ook ander bezoek van 4 jonge mannen uit Duitsland. Ze zijn met een vw-busje de Panamericana aan het doen. Leuke gasten en het klikt meteen.

De volgende dag is een feestdag hier en ook de vrijdag erna zijn de meeste winkels gesloten in Bolson. Wel ben ik wederom de koelkast zover mogelijk gaan demonteren om bij de ventilator te komen. Dat blijkt gewoon een computerventilator te zijn en dat geeft goede hoop om vervanging te vinden. Een laatste schroef kon ik niet bij komen en zodoende niet de ventilator uitbouwen. Wel heb ik hem direct op de accu aangesloten om te constateren dat hij ook dan niets doet. Dat is wel een goed teken. Het zou dan daadwerkelijk een defecte ventilator kunnen zijn, dat dan door de electronica wordt opgemerkt en vervolgens de boel in error-stand zet.

Die avond doen we met zijn allen een asado, een barbecue. Er is gisteren ook nog een zwitserse dame op leeftijd aangekomen. Ze reist alleen in een Landcruiser met klapdak. Chapeau. Het is een leuk mens en met Klaus en Claudia samen hebben we een heel gezellige avond.

Zaterdag kan ik dan eindelijk in een computerzaak in Bolson een vervangende ventilator kopen.

Bij Klaus de boel weer open geschroefd en het ding aangesloten en…. het werkt. Hij gaat draaien en de koelkast blijft lopen. De nieuwe ventilator kon niet op de plek van de oude en is daarom op de buitenkant gemonteerd. Door het rooster van zijwand blaast hij dan genoeg lucht naar binnen, zo lijkt het. 

 

Of het blijft werken, ook op gerammel van slechte wegen, zal de toekomst uitwijzen. We zijn erg blij want nog een hele tijd zonder koelkast is toch heel vervelend. We hadden al een paar keer een zak ijsklontjes gekocht om te koelen en dat werkt dan twee dagen maar die zakken zijn altijd lek en er staat dan op het laatst 4 cm dooiwater onderin de koelkast.