vrijdag 28 oktober 2016

4

 

De plek aan de steile kust hebben we de volgende dag verruild voor een nog mooiere plek, zo’n 80 km verder. Wederom aangegeven in iOverlander. Het grootste deel van de weg was onverhard en achter ons was een enorme stofpluim. Slechts een heel klein beetje stof kwam binnen. Dat was in de vroegere cruiser wel anders. De achterdeuren sloten niet meer helemaal en fijn stof kwam met grote hoeveelheden binnen. De plek was afgelegen en winderig, maar in een duinpan viel het mee met de wind.



De volgende dag was het heerlijk zonnig weer en besloten we om nog een dag te blijven. Zo’n dag dat je heerlijk niets doet. Beetje houtjes zoeken voor de waterketel, de onvolprezen Kelly Kettle. Een aluminium, dubbelwandige ketel met eronder een bakje, waarin je met kleine takjes een vuurtje maakt. Met een handje vol takjes krijg je zo in no time anderhalve liter water aan de kook. Zelfs met wind of eigenlijk zelfs beter met wind. Zo sparen we gas en het is leuk om te doen. Ik maak zo ook voor allebei een bushdouche.



Er kwam vandaag alleen een lokale wandelaar langs en een gaucho, de Zuidamerikaanse cowboy. Hij zat op zijn paard met alleen een schapevel als zadel en een bovenmaatse alpinopet op zij hoofd. Hij groette kort en schonk verder geen aandacht aan ons. Voor de rest is het hier uitgestorven. In de verte horen we de zee, vogeltjes fluiten ons wakker. Ik vind nog de overblijfselen van een dier dat ik nog nooit levend zag: een pangolin of gordeldier. Er is alleen nog de gepanserde rugschild en kop van hem over.



De  volgende dag regent het en dan is het gelijk allemaal een stuk minder aantrekkelijk. We wilden toch al verkassen en met regen kun je maar beter gaan rijden. En het volgende stadje, Necochea, was een uurtje rijden en daar hield de regen ook op. Na wat huishoudelijke dingetjes, boodschappen, tanken, koffie met internet, op naar de volgende iOverlander-plek. Deze is door de inbrenger Bush Camping Heaven genoemd. Dat moeten we natuurlijk zien. De grote avenida die vanaf het centrum naar buiten de stad loopt, verandert na een kilometer al in een zandpad, dat door de regen een modderpad is geworden. Mijn mudbanden hebben er geen moeite mee, maar een gewone auto gaat hier alle kanten op denk ik.

De weg eindigt in de duinen en voor dat ik de cruiser omhoog stuur ga ik zelf een stukje lopen om te kijken. Het waait zo hard dat ik zowat gezandstraald wordt. Een stuk verderop zijn onderaan de duinen bosjes en daar vinden we een plek redelijk uit de wind. Het blijft waaien en als we gaan slapen doen we het dak dicht, dat scheelt veel beweging in de auto.

Een dag later waait het nog steeds heel hard en de wind draagt ook zand mee dat dan overal in gaat zitten. Dat maakt dat we toch maar weer gaan moven naar een volgende plek. Ik zie nog een vos lopen niet ver van de auto. Eerst nog even de was opgehaald die we gisteren hebben achtergelaten bij een wasserette en een koffie met internet. De weg is voor de tweede helft weer ongeplaveid maar de cruiser loopt er soepel overheen. De camping waar we heen wilden blijkt (nog) gesloten. Uit de kranen komt geen water en de wasbakken staan vol zand. Een wandelend echtpaar biedt ons aan om bij hun op de oprit te komen staan en aanvankelijk wilden we dat graag doen. Alleen kan dan het dak niet open vanwege een boom en de gastheer blijft maar snel spaans ratelen wat ik niet kan volgen. We zeggen dat we toch nog even de andere camping gaan checken. Die is ook gesloten, maar na nog wat omzwervingen gaan we toch daar bij de poort staan op een aangenaam strookje gras. Na een paar uur niemand gezien te hebben stopt er en auto bij het hek. Ik stap naar buiten en de bestuurder ook. Hij is de eigenaar, een aardige man en hij vertelt dat ze aan het werk zijn op de camping. Het is geen probleem dat we hier staan en we mogen zelfs binnen het hek. Maar we blijven liever waar we staan, want we zijn net aan het koken en bovendien voelt het hier veilig. 


We eten vanavond een lekker ossehaasje, net als eergisteren. Die kosten geen kont hier. 2 stuks voor  2,50 euro.

 

Na een rustige nacht is er een prachtige ochtend. De wind is eindelijk eens gaan liggen en ik ga om 6 uur er uit om een stukje te lopen. Rond de camping die in een stukje bos ligt, zitten veel vogels waaronder een knalrood zangvogeltje. Hij plukt af en toe een insect uit de lucht. 

 

Achter het duingebied ligt een enorm breed strand, het is nu eb. 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten